Cokoen - vereniging voor ex-couveusekinderen

​

Zowel voor ouders van couveusekinderen, hun omgeving en voor de (ex-) couveusekinderen zelf kan de start van nieuw leven soms erg ingrijpend zijn vanaf de eerste minuut op deze wereld...

​

Je couveusetijd als baby kan heel even duren of enkele maanden, met geen, weinig of veel restletsels en zorgen.

​

Soms besef je pas op latere leeftijd de impact en de gevolgen van je moeilijkere start.

Ouders kunnen terecht bij ouderverenigingen, maar voor (jong)volwassenen was er tot voor de 'geboorte' van Cokoen op 17 november 2018 nog geen specifieke groep in België.

​

Cokoen wil daarom graag een plek aanbieden voor ex-couveusekinderen (jong)volwassenen, omdat ook zij soms met vragen zitten, gedachten, (moeilijkere) herinneringen bv tijdens de schooltijd, lichamelijke restletsels enz.

Jou verhaal kunnen vertellen, luisteren naar anderen en elkaar ontmoeten kan mogelijk veel (h)erkenning geven, want JIJ bent niet alleen, samen sterk als 1 groep.

​

Cokoen wil een positieve boodschap brengen:

​

• Ook al was je start minder in je leven,

• Je kan en mag er staan in het leven,

• Niet opgeven,

• Blijven gaan, 

• Op tijd hulp zoeken en aanvaarden!

​

​

Betekenis logo

​

Een logo met een persoonlijke betekenis

​

 

 

 

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

 

 

Cokoen als geheel =

​

• Klein

• Knus

• Veilige plek

​

​

Co =

​

• Couveuse

• Groep

• Samen

​

​

Koen =

​

• Eerbetoon aan mijn overleden tweelingbroer Koen, hij is jammer genoeg 2 dagen na onze geboorte overleden.

• Co - Koen, met - Koen

​

 

Kleurkeuze logo = 

​

• Groene kleur = veiligheid, rust, vrijheid, gezelligheid

• Blauwe kleur = Hemel

​

​

Ontwerp Logo: Thomas Swinnen

​

Ontstaan

Van persoonlijke groei naar vereniging

​

Peter - The little story of my life

​

De titel hierboven kan je erg letterlijk nemen. Wandel even kort met mij mee van verleden tot heden.

​

Sinds de moeilijke start – eerder ‘onze’ moeilijke start († tweelingbroer Koen) - van mijn leven door een zwaar prematuurtje te zijn heb ik al vele watertjes doorzwommen.  Ik heb moeten ‘vechten’ voor mijn leven en mijn mannetje moeten staan om de persoon te zijn die ik vandaag ben.

​

Wandel even met mij mee op het pad dat ik in mijn leven al heb bewandeld...

​

Een aantal jaren geleden was ik zoekende. Ik voelde me niet goed in mijn vel.

De realiteit van mijn moeilijke start en mijn beperkingen en littekens kwamen meer en meer naar boven.

Ook het onbewuste verlies van Koen was niet gemakkelijk maar ook al heb ik hem niet écht bewust gekend, hij heeft altijd een plaatsje in mijn hart.

​

Traumatische ervaringen als kind bij inspuitingen bij de dokter of de vele controles in het ziekenhuis waren zowel voor mijn ouders als mezelf moeilijke, lastige en lange dagen.

​

De extra, individuele begeleiding nodig hebben op school bv extra oefenen op motoriek, lezen, rekenen, logopedie was niet altijd even gemakkelijk, of het pestgedrag tijdens mijn schoolcarrière over mijn uiterlijk. Het zijn allemaal dingen die je voor de rest van je leven meedraagt.

​

Ook al zag je het niet aan mijn buitenkant maar innerlijk was er een proces van pijn, verdriet, zorgen als kind en jongere.

​

Toch ben ik nooit bij de pakken blijven zitten en heb ik hulp gezocht en gevonden en gepraat met anderen, zowel hulpverleners als vrienden en familie.

​

Opgeven stond niet in mijn woordenboek!

​

Stilletjesaan, op mijn eigen tempo, ben ik persoonlijk letterlijk en figuurlijk gegroeid als persoon. Zeker door de ondersteuning die ik heb gekregen, zowel medisch als van anderen die me hierin hebben geholpen door te luisteren.

​

Zo heb ik her-ontdekt dat luisteren en zorgen voor anderen écht iets voor mij is.

Ik heb ‘Ja’ terug gezegd tegen mezelf, mijn eigen situatie en verleden en zo begon ik me ook de vraag te stellen ‘Ben ik het enige ex-couveusekind die zoekende is met zijn moeilijke start van het leven?’.

 

Rustig borrelde gedurende 1 jaar het idee om zelf een vereniging op te starten.

​

In maart 2018 heb ik de fantastische kans gekregen om op bezoek te gaan naar de Neonatologie afdeling waar ik als baby had verbleven. Zelfs mijn arts van toen werkte er nog!

Tijdens het uitgebreide en persoonlijke bezoek heb ik vele belangrijke antwoorden gekregen voor mezelf!

Eén woord WAUW. Wat een dag! Een dag die me nog steeds tot op de dag van vandaag een goed gevoel en kracht geeft.

​

Het idee van de oprichting van een vereniging werd concreter en concreter, en vandaag kan ik heel erg fier het resultaat met jullie delen: Cokoen!

 

Peter, Oprichter Cokoen - november 2018 

​

​

​